اختلال بلعاختلال بلع بصورت شایعی در سکته مغزی دیده می شود. یکی از اعضای تیم توانبخشی گفتار درمان است که در به درمان اختلالات بلع و گقتار بیماران سکته مغزی کمک می کند.

اختلال بلع  یا دیس فاژی بعد از سکته مغزی شایع می باشد و در 30 تا 65% بیماران با سکته مغزی همیسفریک یک یا دوطرفه و سکته ساقه مغز رخ میدهد.

خطر پنمونی آسپیراسیون ارتباط قوی با تاخیر در شروع بلع حلقی و کاهش زمان عبور مواد از حلق دارد که میتوان آنرا با ویدئوفلورسکوپی مورد ارزیابی قرار داد. سایر فاکتورهای عصبی که خطر آسپیراسیون را در سکته مغزی افزایش میدهند شامل کاهش حس و حرکت لب و زبان ، نگلکت یک طرفه و pooling  وجود باقیمانده  در vallecula و سینوس پریفورمیس ، نقص حرکتی کریکوفارنژیال.

بطور نرمال با افزایش سن بالا رفتن حنجره حین بلع کاهش می یابد که اثر منفی روی خطر آسپیراسیون بعد از سکته مغزی دارد.